Al Beni Ebda

Kendimi çizerken kumlara
Deniz alacaklı sanki aşktan
Elimde bakirliği
Yine başlangıcındayım sensizliğin


Korkuyorum Ebda
Bir mum alevine saklanıyor aklım
Gölgem hala tutuşmuyor ben yanarken


Soğuktu ellerim
Ölümü avuçlayan yetimliğim gibi
Bu benim kıyametim olmalıydı
Yapayalnız ve ürkek zamanlarım


Anladım
Susmalıymış hece
Manasız bakışlarımda yazdığım veda
Zaman yolcusuymuş
Her durağı yüreğimden geçen
Ve her durduğunda
Soğuk kalbimi ateşe veren sevginmiş


S/usum kabullenmiyor bir türlü
Bu sen misin Ebda
Hani şu asaleti ruhundan
Secdesinden ve gözlerinden gelen güzel
Bu sen misin gerçekten


Aşk-ı ilahi denen bir şey varsa
Senden daha gerçek değil bir an ötesi
Ve kollarında özlüyorum son nefesi


Gitme artık
Kendim olamıyorum sensizlikte
Kirlenmemiş şeyler de olsun
Lekeli aşklara inat
Aç yanımda tokluğum
Bir bardak çayda dudak izlerine hasretim
Kulaklarım saf aşka âşık
Duymalı
Sevebilmeli bir çığlığı sesinde
Karanlığı hapsedebilmeli en karanlık hücrelere
Aşkı zamana kazandırmalı yeniden
Ve seninle gözyaşı kıymeti bilmeli gözlerim


Tohumları yeşeriyor dilimin toprağında
Aşk yeşil diyor yeniden
Sen zamana mühür vurduğundan beri Ebda



10.07.2013 / Şair-i Gülhan...198