Anılarımda Yaşatıyorum Seni

Acımasız kader tez ayırdı yar ikimizi birbirimizden,
Azrailde sormadı canını alırken genç bedeninden,
Ama bir gülüşün vardı çıkarken canın bedeninden,
Şimdi o güzel gülüşünle arıyorum seni anılarımızda.


Çıkardık beraber peygamber çiçeği kokan puslu dağlara,
Testimizi doldurmak için atımızla giderdik soğuk pınarlara,
Oyuncak olsun diye yoldan ebetaşı tolardık çocuklara,
Şimdi yoksun o günleri hatırladıkça bakarım anılarımıza.


Çocuklarımız büyüdü en küçüğü onyedi yaşında,
Seni arıyorlar her pazar ağlıyorlar mezar başında,
Henüz gençliğine doymadan gitti yazıyor taşında,
Çıkarmadım en son ördüğün takke hala başımda.


Mahşerde buluşmak için yanını boş bırakmıştım,
Gayri dayanamıyorum hayattan çoktan bıkmışım,
Korkma çocuklarımızı en güzel ahlakla büyütmüşüm,
Bekle geliyorum mezarımı bile çoktan kazdırmışım.