Aşık ile Maşuk

Yaşıyorum sanıyorum ama gerçekte ölüyüm çünkü sonsuzdan kopmuşum.

Oysa bir parçacığım ben bütüne hasret.

Sense bir bardak suda okyanus gizleyensin,

Parça bütüne kavuşacak ki hasret dinsin.

Bütünle bütünleşemediğim, birliği hissedemediğim sürece yaşamım daimi bir ölüm;

 Oysa âşık ölüdür, maşûk daim diri…

Ne içindeyim zamanın ne de büsbütün dışında;

Yekpare, geniş bir anın parçalanmaz akışında

Bir garip rüya rengiyle uyuşmuş gibi her şekil,

Rüzgarda uçan tüy bile benim kadar hafif değil