Aşk İşçisi

Durmadan yürüyorum
Mevsimlerden yaz
Seni benim kadar sevenin yoktur
Yalnızım yani bu tozlu yollarda
İsmine gerek yok sesini duysam yeter
Ne var ki ne ses var ne seda
Ama üzülmemem lazım
Aşkımın mükafatı olan ter
Şu an kalbimin tam üzerinde
Yavaş yavaş yoruluyorum
Artık günler bana yıl
Gözyaşım terime karışmış
Ve her aşk işçisinin mutlu sonu gibi
Vücudum intihar sularında
Azgın dalgalara boyun eğiyor