Ben Bir Kadınım

Ben bir kadınım her şeyden önce
Ağlarım kimi zaman etten kemikten
Yaratılmışım....
Kırılganım çoğunda ama saklarım
Belli etmem körelttiğim, sağır ettiğim
Duygularımı....
Ruhumda kopan fırtınaları duyamazsınız
Duyurmam çoğu zaman...
İzin vermem ben istemedikçe
Benim mahremimdir gizli dünyam....
Kimi zaman kıyıya vururum gel git olur yüreğim
Sığ bir liman arayan
Can alıcı dalgalarla boğuşan bir sandal olurum
Savrulurum yalpalar, karaya vurur
Her bir parçam...
Kimi zamansa dökülüp ezilen gazel olur
Ezilip ufalanırım ayaklar altında...
Ben bir kadınım, memleketim standartlarında...
Önce evimin kadını, sonra çocuklarımın anası
Kalan zamanda da kalemini tutan bir el
Olurum...
Kimseye diyemediğim, kendime bile söylemekten
İtiraf etmekten korktuğum çekincelerim olabilir.
Mutlu değilsem bile bazı bazı maske olur yüzümde
Tebessümüm sahtedir ama bunu bir ben bilirim...
Hayatımın rolünü oynarım çoğu zaman
Siz üzülmeyin veya mutlu olmayın üzüntümden diye...
Bukalemun misali renkten renge girerim
Gece ile gündüz, hazan ile bahar gibi...
Acı, hüzün, mutluluktur hamurum
Yıllardır yoğrulmaktan maya tutmuş bir hamur...
Ben bir kadınım ve erkeğimin yanındadır safım
Onu erim bilir, kem gözlere mil çekerim...
Yavrularım canıma can katandır.
Evim benim sığınağım
Erim benim dayanağımdır...
Kol kırılır yen içinde kalır misali
Yaşamı yaşamam gerektiği gibi yaşarım
Çünkü
Ben bir KADINIM....