Buğu

Yüksek bir kulenin en tepesinden atlamaktan daha beterdir aşk..

Gidemezsin yol uzundur,

Kalamazsin, bastığın yerde ayaklarına dikenler batar.. Mavi bir kuşun kanadina asılıp uçup gitmek istersin,

Sonra koca koca kayaları yalayan dalgalara denk düşer yorgunluğun..

Carptikca geri döner kendini döversin!

Dövdükce nasır tutar acıya daha doygun olursun.

Bir yerden sonra hiçbirşey acitmaz olur avuç içlerini.

Ağaç dibinde kendi halinde biten bir ot iken oysa,

Kelebeğin kanadında dört dönen bir pireden farksız...

Kendi gücün vardır lakin;

Yoktur cesaret etmeye halin...

Takılıp aynı şarkının tek bir misrasinda

Agdalasmis duygularla yapış yapis ..

Sırtı terli sokakta koşturan

Ve düştüğünde ağlayıp annesinden şevkat bekleyen yaramaz bir çocuk gibidir aşk!

Tozlu dolap içlerine saklanır,o tozu

Ciğerlerine kadar solursun...

Dünyanın en uçsuz kahkahasini atarken bir anda;

Ve yeşile boyarken gözünün gördüğü her yeri,

her çiçeği,bulutu,denizi kucaklarken...

Saçma sapan hikayelerin ortasinda figüranlık yaparken bulursun içindeki Leyla'yi...

Bir tarlanın ortasında delice koşarken,

Bastığın her yere başı dimdik başaklar ekmektir aslında...

Ve sonsuz kere ümit etmektir,

Karanlık gecede doğmaya niyetli ayı,

Gündüze kucak açan güneşi,

Bulutun göğsünden kopup gelen yağmurları...

Elinin dokunduğu,isteyip uzanamadigi herşeyi ikinizin rengine boyamaktir...

Aşk...

Saçma sapan matematik kurallarına kufredip

İkiden bir çıkınca hiç kalmaktır! ...✍️13haziran2020-cumartesi

#bişeylersöyleyeceğim

#ayşeneleryazdi