Çığlık

engin denizlerdeyim
kuma ayak vurmadan
ritmik saymada taneler
insan kendindeyken özgür
kadim benliğiyle buluşup
iç yolculuğu başlatana kadar

zihin su halinde yalın
çelişen düşüncelerin çarpışma buhurudur
yüzde beliren "Eureka!"
görünmez duvarlara vurunca
başladı yeni arayışlarımız

yok mudur her insanın d/eğerleri
ve eşiğinde olduğu niceleri
herkesin tek derdi kendi s/öz varlığından
yalnız ögeli dönenceler kurmak
sonsuzluk algısıyla bezeli yörüngemiz
dokunabildiğimiz umutların şarjı kadar

eğlenceyle boğmak kendini
düşünceden üşürken
eylemin ateşine sokulmamak
alma döngüsünde
uğramamak yakın kumsallara
hayat beklenen fırtınasıyla
beklenmedik bir anda
gövdemizden duyuracak çatırtıyı

ertemizde
son hep aynı son
bizden sormayacaklar bizi

14ekim17

"Eureka!" : Onu buldum.