Elmina İrinyev Sokağında Büyülü Bir Aşk Hikayesi

?'' - Yazıyooooo, yazıyooooo , bir devin aşkını yazıyooooo ... ?''


Sen'li cümleler, sen'li kokular, bütün sokağın tütsüsü ..
20 numaralı ev.. üst katından Tanrı'nın ellerine uzanan fesleğenler ...


Elmina !
kadınım ... en güzel kokuların timsâli ..

Her gün bin özlem..
Sab'raynası kilitli kokun ...
Seni düşünüyorum ...
Beyaz yüzünden çocuklar ?'doğurmayı'' ..
Her biri vazgeçilmez ?dünya'

...


Sokak soğuk,

ve bulutlar pembe..
dağ kırmızı,
gök mavi, dal yeşil ...

hâsıl olmuş aşkın yedi rengi hayat..

sen! sözleri tenime hapsolan sevgili!

Elmina !

ellerinle gel..
ruhunu hapset koynuma
ve yan..

ellerin ruhumun yortusu..
ufaladıkça kan-a-mayan..
bir küçük hayat ver bana
yankısı geniş, denizi deniz.. suyu su!
...

Boğuk yankısıyla göğü sür yüzüme,
Beyaz çocuklar bırak gün be gün..

Kokusu senden, teni senden..

Saçlarının yanığı sen..

...





Elmina !
kadınım ..

Küçük bir adım at, fesleğenli balkonundan,
Ay'a dokun !
Aydınlansın beyaz yüzün
ve bin çare ol soysuz kelimelerime




dokun bana ...

ki,

sana dokunmak,

Yaşama sarılmaktır ...


Varlığın yakarken kalbimdeki ritmi...

Sana dokunmak,
Tanrı'ya dokunmaktır ...



'' ve benliğe garkolan şudur ki ;

yalnızlığa hapsolanların, yalnızlıktan anladığı hiç bir şey yoktur ... ''




...