Gece Maviye Çalıyor Yavaştan

Sanki bütün şehir evine kapanmış

Bulutlar saklamıştı yıldızları denizden

Ve ben bir başıma yorgun yorgun

Nefes almakla yetiniyorum

Anıları ölümsüz kılan şeyi düşünüyorum

Biraz derin biraz da tehlikeli bir mevzu

Keşfedilmemiş bir ormanda barınmak misali

Yahut yönünü bilmeden yüzmek gibi denizde

Anlatamıyorum

Kokusu bir değişik bu mevzunun 

Pek öyle alışkın değilim sanırım

Anılar işte... Anılar bütün mesele

İnsan ne ister bir şarkıdan

Huzur

Hayal

Umut mu yoksa 

Ne denli işler bir şiir bahanesi olmadan

Ya da bir ağaç mesela

Ne vakit yeşerir güneşi olmadan

Ve insan

Ne isterdi sahi bir şarkıdan

Gözlerini usulca kapatmışken 

Kim yalan söylebilir ki gözyaşlarına

Uyumak biraz zor geliyor bugünlerde 

Sanki uzun soluklu bir romanın ortasında

Ayyaş ayyaş dolaşıyorum

Öyle bir kasvet var üzerimde

Öyle bir belirsiz hissiyat benimki

Yarınlar hep bir parçası mı olacaktı dünlerin

Ya da her son bir başlangıç mıydı

Yoksa bütün oyun yanılgıdan mı ibaretti 

Cevabı olmayan bir başka soru daha işte

Dönüp dolaşıp aynı sokağında bulunacağım bir başka şehir 

Ve hep aynı yerinde ağlayacağım bir şarkı

Bana acıdan başka ne katabilir ki özünde

Gece maviye çalıyor yavaştan

Bir re majör yükseliyor evlerin arasından

Şehirde hafiften kıpırtılar

Gökyüzünde yıldızlara dair belirtiler

Ve gözlerimde sulu bir sepken 

Ve içimde külleri taze bir yangın

Biraz derin biraz da tehlikeli bir mevzu

Nihayetinde hâlâ yaşıyorum