Gene De Seni Çok Özlüyorum

Çok kızıyorum sana hala biliyor musun,
Bir kaşık suda boğasım geliyor seni,
Etlerini liğme liğme koparasım,
Acı veresim geliyor,
De sonra çok üzülürüm diye vazgeçiyorum.

Sendin lise kitaplarının arasındaki papatyaları verdiğim kız,
Sendin papatyalarını kurutup saklıyorum diyen,
Öpen, koklayan, onlarla uyuyan,
Hala sen kokuyorlar diyen,
Hem de onlara can veren.

Ne bilirdim ki onca papatya ya yazık olacak,
Ne bilirdim ki onları o sayfalarda bırakacaksın,
Bembeyaz yüzlerini sarartıp,
Sevgisiz koyup, unutacaksın.
Olsun, gene de değmiş,
Papatyaları seyre daldığımda bir hüzün kaplıyorsa da,
O büyük sevda mutlu ediyor beni,
Çok kızıyorum sana hala,
İçin için de olsa kıskanıyorum.

Dövesim geliyor biliyor musun,
Sevdalı bakışlarla el ele tutuşanları,
Papatyaları kopartıp seviyor, sevmiyor yapanları,
Ya da, sayfalar arasına koyanları,
Dövesim geliyor çokça biliyor musun.

Sevemiyorum hala kimseleri,
Papatyalara kıyamıyorum artık,
Sen hiç bilme özlediğimi,
Bilirsen üzülürsün,
Üzülme sen,
Ama ben,
Gene de seni çok özlüyorum.

(Baharlar da hep canlanır sevdalı yürekler)

1979 Mayıs