Hayat

Arzın, rahmete vuslatında ki ıslaklık,
Nebatın , ziyaya temasındaki parlaklık,
Çirkefin , esrara boğulduğunda ki karanlık,
Faili hak değilsiniz , Hakkın esbabısınız.

Zihayat özünde ister hep canı,
Ansızın gelip çatar veda anı,
Öyle bir an ki yutamaz ağzında ki nanı,
Vuslatını hatırlamadığın canın intikamı

Olmasaydı insanın meyli seyyiata,
Kıymeti olurmuydu yönelmenin hasenata,
İmtahan değil miidir, anlam katan hayata
Bilmek bunu nur , yaşamak ise zinnur

Beşeri zihayattan ayıran, elbet irade
İnkar etmesin diye verildi cüzzi irade,
Gücü yetmez diye sunuldu külli irade,
Boşa nefy etme , elin kolun bağlı senin.

Bir yaprak düşer hükmü kaderle,
Sanma ki düşmesin o yaprak kederle,
Görülür mü sanıyorsun o çizgiler bu gözlerle,
Bırak inadı hükmü kadere razı ol artık.

Vedanın ahirinide unutmaz bir naşir,
Fehme eyle artık, yolun gözler haşir,
Öyle bir hüküm ki herkese yetişir,
Duydun artık , nefsine zulmetme acı...


Arz : Dünya
Vuslat : Kavuşmak
Nebat : Biitki
Ziya : Işık (Güneş)
Fail : Yapan
Esbap : Sebep ,Araç
Zihayat : Hayat SAhibi olan herşey
Nan : Ekmek (Lokma)
Seyyiat : Günahlar (Kötülükler)
Hasenat : Hayırlar (İyilikler)
Zinnur : İki nur ,Çift Nur
Beşer : İnsan
İrade : İstek,kaabiliyet
Cüzzi : Küçük
Külli : Büyük
Nefy : İnkar
Naşir : Neşr eden
Haşir : Yeniden diriliş
Fehm : Anlamak