Hayattır Aşkın Değerini Yaşatan

Koskoca okyanusta ıssız bir ada,
Batan gemisinden kurtulan AŞK orada kalmış.
Günler sonra bir gemi,
Geçiyorken çok uzaklardan,
AŞK el sallar,
Al beni, kurtar buradan,
Hayır der adı ZENGİNLİK olan gemi,
Almam seni yük olursun bana.
Bir başka gün, bir başka gemi,
AŞK yalvarır al kurtar beni,
Hayır der ismi ARKADAŞ olan gemi,
Yeter var olan arkadaşlarım bana.
Yine puslu bir sabah yine bir gemi,
Al beni ne olur der aşk,
Alamam der adı YAKIŞIKLI olan yelkenli gemi,
Islatırsın yelkenlerimi.
AŞK yorgun, bir o kadar da üzgün,
Kaderim der,
Adım aşk ya, bazen tozpembe, bazen de yalnızlık.

Bir gemi daha, yelkenleri yırtık, yaşlı mı yaşlı,
Gel AŞK, gel benimle gideceğin yere.
Bir yolcusu AŞK, bir yolcusu BİLGE,
Uzun bir yolculuk, ardından da bir liman,
Yanaşır,
İner yolcular,
Hoşça kal der vedalaşırlar.
Yırtık yelkenleriyle yola devam der gemi.
AŞK birden sorar,
'Neydi bunun adı sevgili BİLGE,
Beni bir tek o kurtardı, eş aldı yolculuğuna,
Adını bile sormayı akıl etmedim,
Sence BİLGE, ha sence,
Neden aldı ki beni',
BİLGE bir söz eder ki, tam da bilgece,
'Onun adı HAYAT, değerini en çok bilen,
Sana en çok muhtaç olandır o'.

25.01.2013.İst.