Hüzün Öper Ayrılığın Dudağını

Nicedir bakmıyorum aynalara,
Gülümsemeyi hatırlamak gelmiyor içimden.
Adımlarım kaldırımı döver gibi hırslı,
Yağmur yağmış__
Güneş açmış banane,
Yatağımın sen tarafı buz kesiği,

Ayrıldığımız gün kaldırmıştım çekmeceye,
Arada telefon çalıyor
Kesik kesik__
Aklıma bile getirmiyorum arama ihtimalini.
Hem uzun zamandır bıraktım saymayı,
Duvara attığım çentiği.

Bazan vursada deniz sedefi,
Aklımın anılara tutsaklığı gelip geçici.
Aslında umurumda bile değil,
Rüzgarın dalgalara olan şiddeti.
Patlatacak kadar sıkar ruhumu,
Gri bulutların kasveti.
Gittiğin gün__
Hüzün öptü ayrılığın dudağını,
Değişmiyor hayatımın gerçeği.

İnanırmısın?..
Seni severken duyduğum haz,
O heyecan bitti.
Öylesine alıştımki yalnızlığa,
Bu şehir beni böyle kabul etti.