Kan Kokusu!

Sanaydı adımlarım
Sana yetişmek için kan ter içinde
Yalınayak koşarken ardından
Kan revan içinde ayakaltlarım
Sıklaşan soluklarım
Nefes alamayışlarımdaki hüsranlarımla
Düşüp kalkıyorum
Ne yollar kat ettim seni bulabilmek için
Ne dikenler battı yüreğime
Umursamadım...
Tuz bastım yaralarıma
Acımı sevdim...
Dilenci oldum sokak başlarında
Elim yüzüm kir içinde
Yüzüme tükürürcesine bakanlara
Aldırmadım...
Seni bekledim korktuğum karanlıklarda
Atarken serçe yüreğim durdu defalarca
Öldüm, öldüm, öldüm
Dirildim umutlarına
Gelmedin...
Ağzımdaki buruk tadı sevdim
Çiğnediğim izmaritlerin tütününde
Nefesindi aradığım...
Kanımın her tonunu gördüm
Üstüme başıma senin Lacivertinden bulaştı
Kapattı Mavimi...
Kanamalarımı seyretmeyi ve
Bu acıyı seviyorum...
Alıştım kan kokusuna
Genzimi yakıyor
Sen acımsın... Deli de bana!
Seni...
Bu kan kokusu ile seviyorum!




Esenlikle ve sevgiyle... Melekler öpsün yüreğinizden...

İZMİR KARŞIYAKA

17 Şubat 2009
22.00