Kapanamayan Tek Pişmanlik

Sahillere vurdum kendimi,
Akan gözyaşlarımı gizlemek,
Sıf bir şeyleri unutabilmek adına.
Niyetim belki de kendimle yüzleşebilmek....
Derin derin soludum deniz havasını.
Dalgalarla kavga ettim.
Beni suçladıkları aşikardı.
Hırçınlardı,
Vurdukça vuruyorlardı.....
Neyin suçlamasıydı ?
Neyin vicdan hesabıydı?
Bu kendimle olan kavgam neydi?
Yüreğimde ki bu sancı,
Bu taririfi münkün olmayan acı
Kendime karşı: benim tek yalancı
Baştan kandırdım kendimi
Sensiz mutlu olabilirim sandım
Aldandım
Pişmanlığım beni bu hale sürükleyen
Benimkisi
Artık faydasız bir pişmanlık farkındayım.
Bu yüzden affedemiyorum kendimi
Aynalara küsüm artık bakamıyorum korkudan
Seni hatırlattığı için o şarkıyı dinlemekten
Sevdiğimiz yazarın kitaplarını okmaktan
El ele dolaşan bir çift görmekten
Seni hatırlatan her yerden
Kaçtım...............
Ama kendimden kaçamadım
Her seferinde sen yerinde duruyordun
Benden hiç bir şey kaybetmeden
Şuramda yüregimin en derin yanında
Gitmem boşaymış
Yıllarım heba olmuş
Hayatımın kapanamayan tek pişmanlığıymısın.........






ı