Kederde Özgürlük

Birleşmiyordu harfler
Kavuşmuyordu sözcükler
Ne yana baksam duvar
Ne yana baksam keder

Anlatacakları vardı belli ki duvarların,
Sessizliğin sebebi belki de
Kelimelerin sıralarını bekleyişlerindendi

Neden yazamadım
Neden konuşamadım
Neden çıkmadı sesim
Neden oynamadı kalemim
Neden kalemin işkencesinden haykırmadı kağıtlar

Neden insanların işkencelerinden çıkan çığlıkları bastıramadım
Neden yazamadım
Neden her sopanın ucunu köreltip kağıtlara tutamadım
Neden yazamadım
Neden okutamadım

Sonra...

Bir ses,
Duvarların arasından
Islıkımsı bir ses
Sessizce bağırdı işkence seslerini
Yüksek sesle fısıldadı yanan tüm canların acısını

Birleşti harfler
Kavuştu sözcükler
Ne yana baksam özgürlük
Ne yana baksam keder

Keder miydi özgürlük?
Özgürlük müydü keder?