Kesik Kanatlar

Kanadı kırıldığından beri yeryüzündeki küçük kızların
Gökyüzündeki melekler ağlıyor.

Hep birlikte kesiklere, kırıklara ve ölümlere ağlıyoruz.

Kırılırken ölüyoruz
Ölenlerimiz daha cesur ya da daha az günahkâr
Ölenlerimiz daha iyi
Kalanlarımız, kaldıkça suçlanıyoruz

Kim başlattı bu düzeni?
Her yerde kan lekesi

Bakmaya korkanlarımız var
Ve kanamaya alışanlarımız
Aşağılara dökülse de kan her defasında
Kanı akıtanlardır aşağılık

Aşağılık sancılarımız var bizim
Alçaltan zayıflıklarımız var

Ama sancılarımız bazen yükseltir bizi
Ummadığımız anca, yükseklere

Bir merdiven gerek bize şimdi
Tutunup gökyüzüne çıkabilmek için
Ve tüm kötülüklerin üzerinden atlamak
Yükselmek
Nasıl da özgün bir davranıştır

Ama gitmeye kalktığımızda kelepçe vuruluyor bileklerimize
Özgürlüğümüzden tutuklanıyoruz
Kan yapışıyor ayaklarımıza
Gidemiyoruz
Kalkamıyoruz oturduğumuz düzenin üzerinden
Doğrulamıyoruz

Kimin suçu gidememek?
Kalanların mı?

Suç akıtılan kanda
Hançerin de suçu yok
Onu saplayan, sapkın yürekte

Adımlarım çürüyor
Adım yok oldukça
Silinirken yeryüzünden
Dağılıyorum tam yükselecekken

Ayaklarıma dolanıyor tüm günahlar
Günahın sahipleri serbest gezinmekte

Ve ben dilediğim kadar doğru yolda ilerleyeyim
Yalandan görünmüyor ki önüm
Arkamdan sesleniyor zebaniler
Cehennemi buraya taşımışlar

Melek arıyor ellerim, kesik bileklerim
Tutunacak bir el arıyor
Bir tek meleklere güvenebiliriz şu yeryüzünde

Ama tüm meleklerin kanadı kırık ya da kesik
Katılıyorum onlara

Dünya hırpalıyor iyileri ve masumları
Eline geçirmiş bir cam parçasını savurur gibi savuruyor kalplerimizi
Cam değil, elmas onlar
Madde lazım zebanilere
Can değil

Doyuramadı bunca zaman, bunca kan
Meleklerin kesilen kanatları da yetmedi doymalarına
Uçmamız yasaklandı
Gitmemiz engellendi

Sadece zaman geçiyor
Değişmiyor
Zaman durduğu yerde aynı duruyor

Her bir kırık parçamız serpildi dünyanın bir yerine
Serpildikçe büyüdük
Çünkü saçılmadık, saçmaladık belki
Ama kaldık
Gitmedik
Bitmedik

Yok edilmeye çalışıldıkça azalmadık, çoğaldık
Küçülmeyi dilerken, büyüdük
Dünya kirlenmeye devam ediyor
Ve melekler
Yeryüzündeki kanatsızlara ağlıyor



On Altı Ağustos İki Bin On Üç 18 50