K/ömür Tutuştu Soma Da/yandı

Neden ellerin kocaman babaciğim.
neden böyle yumrukların büyük.
neden sirtin bükük.
ne bu belindeki kocaman yük...

Kömür kokardı soma'da akşamları sokaklar.
ölüm kokmasindan iyiymis.
meğerse hüzün kokmasindan iyiyimis be Soma'm...

Ne güneş doğdu bugün ne de Soma aydınlık.
Ne umut var, ne kucuk bir aydinlik...
her yer karanlik ocaklar gibi kap karanlık...

Murat diyor ki,
acının içinden bedenim sağ çıkıyor.
yüreğim yaralı.
çizmelerimi cikarayam mi?
sedye kirlenmesin.
kirlenmesin,
kirlensin be bahtı karalım, bırakta sedye kirlensin.
dunya kirlenmis,hayat kirlenmis.
sür be Muradım sür belki oyle temizlenir...
sür ellerini yüzümüze,
sür madenci yüreğinle,
sür nasırlı ellerinle.
belki kirleten yüzler utanır.
senin temiz yureğini zaten herkes tanır...

Melekler sizinle uçar, şehidim sizinle kanatlanır,
ağlama küçük kız,
unutma ki bu acıyı yaşatanlar,
kömurle ağlatanlar hep lanetle hatırlanır...

Bir ateş oluştu,herkes kömür sandı.
oysa somada altı milyar yürek yandı.
bir k/ömür tutuştu soma da/yandı,
ciğerlerimizi duman sardı,dünya da/yandı...