Kumsaldaki Sandal

serseri bir sandal var terk edilmiş şu kumsalda
yan yatmış
çürümüş tahtaları, kırık küreği
insan olmasa da bilirim hep yanık yüreği ...

bir iki şarapçı sızar bazen ay ışığında
bazen de ayak izleri ele verir aşıkları kuytusunda ...
serseri sandal
terk edilmiş kumsallarda yitiksin
çürük gövdende bir sürü kırık şarap şişesi
sarhoştan da öte
vallahi zelilsin...

serseri sandal
bitiksin
eziksin
yitiksin
lakin
kalınca bir yanın karanlıkta
ve bir yanın da gümüş bir ay ışığında
ve gökten suya düşen ilahi bir nur vurunca arka fonda
duvardaki en güzel tablo
inan sensin...
serseri sandal
üzgünsün
hüzünlüsün
ama huzur veren her şey sende...

serseri sandal
seni ancak serseri bir şair anlardı
ve duvarda ağlayan o masum çocuğu da...
bilirsin işte
ben de
yitiğim
siliğim
eziğim
lakin hani o meşhur söz var ya
işte onun gibi
senin gibi
ben de
serseriyim ama
aşk bende....