Labirent Yolcusu

Karanlık/

Karanlığı seviyorum
siyah yormuyor gözlerimi
yalnızlığı seviyorum
yalnızlık bir başka güzel
sessizliği ve huzuru ne de tatlı
cazibeli varoluş/düşünce

-----

Labirent/

Doğru yolu bulmak için
belki kaybolmak gerekir...
...bu yüzden
labirentleri/de seviyorum
içine/de kaybolmayı
çıkış yolunu ararken
umutlarımı yavaş yavaş yok etmeyi
Seviyorum...

...bilmiyorum belki karmaşıklık içinde olmayı seviyorum

çıkış yolu aramak bir başkaldırış değil mi
...her dönüş değişik geleceklere açılıyor
işte en çok/da bunu seviyorum
doğru yolu bulamayana bu labirent
kasvetli korkutucu ve acı dolu bir yer
sürekli başladığı noktaya geri/dönüş
belki bu yüzden seviyorum

----

Sürekli/Dönüş

...kim bilir belki
çıkış kapsını bulunca
olacaklardan korkuyorum
belki
bilemiyorum
ya/da çok alışmışım
yalnızlığa
bazen konuşuyorum
kasvetli taş duvarlarla
kapısı yok penceresi zaten kör
bu sürekli dönüş büyülüyor insanı
....Labirent

----

Arayış/Çözüm

bazen düşünüyorum
beynim tutsak mı sayılara
zincirim aklım mı
sanki tutkularına/esir bir adam

ya/da
sadece kalmak istiyorum
başlangıç noktasında
diyorum neden bu zahmet
zaten başlangıç ve dönüş aynı nokta

----

Mantıklı/Açıklama

belki İstemiyorum sürekli yeni seçimler yapmak zorunda kaldığım bir hayatı...

bu/benim labirent döngüsünde
her yol ayrı sonuca varmıyor
çıkış/hariç
yarım kalan işler
başlanmamış konuşmalar
söylenmemiş sözler
yarım kalmış hayaller
unutulmuş yüzler

belki söylenecek bir şey de yok yoktu başlangıçta
dönüşte neden olsun ki....
Düşünüyorum....

----

Suskun//