Lakin

Bir rüzgar,
Sevdiğimin kokusunu doldurdu odama,
Onun sesini taşıdı kulağıma,
Gülüyordu sanırım,
Kural bu değil miydi zaten?
O güler, ben ağlarım..

Güzel bir gün yine,
Güneş gülümsüyor,
Kuşlar şarkılar söylüyorlar birbirlerine,
Herkes mutlu -belkide-,
Bir şair ağlıyor ama,
Bilinmezde,
Neden ağladığı da bilinmiyor,
Belki kendine belki sevdiğine..

Yemyeşil, taze duygularım da bitti artık,
Ellerim yetmiyor kalemime,
Şahitlerim artıyor,
İnsanlar öğreniyorlar neler olduğunu,
Lakin kimse bilmeyecek, bu şaire neler olduğunu...

Bir silah sesine uyanacak İstanbul,
Şehit olacak yüreğim aşkın gücüne,
Belki bir Güneş gibi doğacak bu ayrılık,
Belki iyice gömecek karanlığın içine..

Ölüm sebebim olacak yasak duygularım,
Celladım olacak ellerim,
Gözlerim arayacak yeşil gözlerini,
Ellerim arayacak pamuk ellerini,
Ama olmayacak biliyorum,
Zaten ne oldu ki benim istediğim gibi?

Beni benden ettin sen,
Ellerini çekince yüreğimden bittim.
Son sözlerimi dahi söyleyemedim sana,
Taa derinlerimdeki duyguları açıklayacaktım oysa,
Gözlerinde bulduğumu söyleyecektim hayatı,
Ürkek bakışlar fırlatacaktım üzerine,
Lakin olmadı, yüreğim, aşkına dayanamadı...