Oteli Olmayan Bir Yerin En Güzel Odasıydı Bedenin

bir ezana sabah olmaktı gözlerin 

ellerin Kâbe'ye örtü 

sesine tüneyen kuşlar bilirdim 

bir çiçeğin boynundan öperdi gülüşün 

kelâmınla dirilirdi akvamı beşer 

sonra giderdin 

çölün mecnunî kederi gelip evim olurdu 

bilirdim 

bekletilen duamın sen olduğunu 

seninle üç gün üç geceye 

benden alınacak bir ömrün olduğunu 

bilirdim 

severdim 

ve sen giderdin..

giderdin

annelerin kasıklarını döverdi sanrıların sancısı 

ateşe ve suya toprak karışırdı 

tapınaklara aleni bir düşmanlık dolardı 

sakla beni inleyişi sokulurdu İsa'nın kundağına 

alnı secdedeyken vurulurdu Ali 

camilerin girişinden alınır 

kanlı hırkalara sarılırdı inancın çocuk yüzleri 

ağlardı güleç yüzlü sevgili 

sen giderdin

bir asrın saadeti hüznü giyerdi 

hutbelerde okunan adıma sağır kalırdı kulakların 

dudaklarına Yezid ruhlu sözcükler tünerdi

Dünya döner sen giderdin 

ardına düşen Sri Lanka hasreti kasveti giyerdi 

yaratılmamış bir uçuruma armağan

dalına aşık bir ağaca idam olurdun

giderdin

yedi günde yaratılan Dünya'yı bir anda yıkardı gidişin

yeni bir yaşamak doğardı annemin mezarından 

taşındaki harfleri toplardım dişlerimle 

annemin üzerine yeminlerim aminlenirdi 

ilk emrin hürmeti diye bütün harfleri 

bütün dilleri ve dahi sesleri

gidişine kurban ederdim

terli bir günlüğün satırlarından düşerdi tanıksız çocukluğun

yüzüne kapanan kapılar açılırdı ardından

sokakların izdihamına yenik düşerdi 

doğulu bir çocuğun İstanbul rüyaları 

sen giderdin doğup büyüdüğün 

yürüyüp düştüğün yolları alıp yolculuğuna 

giderdin

bir gitmekten öte olurdu sırtın 

kambur bekleyişler sessiz direnişler 

yolunda olmayan gidişler bırakıp bana

giderdin başka koyunlara 

engerek bir sokuluşa kurban ederdin bedenini 

oysa bedenin en güzel odasıydı oteli olmayan bu yerin  

(hz)