Sabaha Doğru

Daha yeni başlıyor güz sancısı
Üstümde hala bıraktığın izlerin
Sana bakmanın paha biçilemez değerinin mahrumiyetini
Beni yalnız bıraktığın gecelerde fark ediyorum

Yoldaşımdı geceler
Dostumdu yalnızlığım
Şimdi ne sen varsın, ne dost, ne yoldaş...
Kaybedişlerim oldun
Keşkelerim belki yalnızlığımın kucağında
Fonda kederli bir şarkı
Masamda paket paket sigara
Her dumanla ciğerlerimin buluşmasında
O nikotin dolu ağrılarımda
Adının güzelliği
Ve bunun sana ne kadar yakıştığı gelir
Aklıma...

Artık yalnızım galiba
Alışmanın zorluğu sevgilim
Buna alışmanın zorunluluğundandır belki
Galiba yoksun
Belki selamlaşmalardan habersiz
Derin güzellikte bakan gözlerinden mahrum kalarak
Bir tek gülüşünden mahrum kalarak
Bırakıyorsun beni dostumla
Yani vefalı dostum yalnızlığımla...


Artık gecem tükeniyor
Sabaha ramak kala sevgilim
Esaretimin bedelini görüyorum
Yorgun ve aciz bedenimde...
Perdelerde tütün kokusu
Duvarlarda hep boş bakışlarım
Evimde yetim bir çocuk ifadesi
Ve ben de de...
Sadece artık gülüşüne bile hasret olmanın
Derin ağrısı...