Sen Istanbul Olursun

gözlerin istanbul olur
ben tükenirim

ince bir sızıydın sen
iliklerime işleyen
koparıp atıyorum seni
kendimden....

marmara oluyorsun ardından
martılar çığlık çığlığa kalıyor
üşüyor dudaklarımıda bir şiir

sen şiir oluyorsun
şehirler besteleniyor üzerinden

içime düşüyorsun yeniden
çekip alıyorum seni
içimi alıyorum
koparıyorum kendimden
dalgalara sensizliği anlatıyorum
kimsesizliğimi
masal kabilinden...

vapurlar geçiyor gözlerimden
gözlerimden sen geçiyorsun
dalgaları yararcasına
başımı öne eğiyorsun
gidişinle

öfkeyle aralıyorum dudaklarımı
özlemin düşüyor dilimden
üsküdarda bir kaldırımda
ayak altında nefretim
çiğnendikçe büyüyen

sen istanbul oluyorsun
istanbul büyüyor özlemimden

sen gidiyorsun
boğazdan akıyorsun
haberin gelmiyor egeden

"öksüz bir ömre adanıyorum"