Sevdalama

Ağaç toprakta köklenir
Toprak ağaca sevdalanır
Ağaç budaklandıkça
göğe kaptırır gönlünü
Toprak buna kahırlanır
Ağacın sevdasını gök bilmez
Toprağın sevdasını ağaç görmez
Hakkınca kavuşmaklar hep vuslatadır

De ki ona,
Bilsen bendeki hâlin nicedir
Yanar idim sana buncadır
Kuru otun gül goncadır
Bilmez...

De ki ona,
Görsen kendini benim gözüm ile
Divanesi olduğum Ay yüzün ile
Yüreğimde zonklayan sızın ile
Sevdan ile
Tutkun ile
Aşk ile,
Görmez...

Bu sancılı yarayı kanlandıran
Sönmez ateşi harlandıran
Yüreği kahırlandıran
Akılda çivili bir çift göz imiş
Kulaklarda çınılı hoş bir söz imiş
Bu girdap yutağı hallarım
Bir garip sevda imiş...