Şiir İçlenmesi
Oysa,
Hiçbir şeyimdiniz
Ben sevmeden önce...
Bir bağlaç gibi duruyorken ömrünüzde
Henüz kapatılmamış bir parantez boşluğundayım
Karanfiller yanıyor
Ve bir deniz
Küsmüş
Kıyılarından çekiliyor
Göç mevsimi başlamamışken daha
Nerede tüm kırlangıçlar
Yahut
Göç etmeyi bile bilmeyen serçeler
Gücenmiş olamaz ya tüm kuşlar
Ki, günü uyandıran cıvıltıları duyar gibiyim
Ellerimdeyken henüz biten bir mevsimin kokusu
Gözlerim aşiyan
Hayır diyorum gitmez, gidemez
Tüm kuşlar
Sepya bir fotoğraf gibi tüm yapraklar
Şehrin sokakları
Hazan kokuyor
Yağmur ha yağdı ha yağacak
Ölesiye bir kasvet
Şehir kendinden kaçıyor
Akşam olmadan daha
Yanıyor tüm ışıklar
Nihavend makamında esiyor rüzgar
Öylesine ılık
Saçları dağılmış bir kadın gibi kordon boyu
Deniz kokuyor gerdanı
Nereden baksan tutarsız
Kendi içinde çelişiyor ellerim
Yüzüme sürdüğüm her yüz
Elbet benim değil
Söylenmiş sözlerde öyle
Bir cağ yanıyor sanki karşımda
İnsanlık derin uykuda
Kayıp, edilmiş onca yemin
Ve yakılmış tüm gemiler
Serseri bir düş gibi
Sersefilim sokaklarda
Tüm sehir benim!
18kasım2013
Akıcı, etkileyici, derinliği bol, kaybolması garanti.. Dost kalemden harika bir şiir.. Kutladım...
Hazanla hüznün harmanlandığı güne düşen şiirin şairine tebriklerim
içlenmiş şair şehrinde, içlenmiş şiiriyle.. bakmakta göreceli bir kavram sanırım.. nasıl hissediyorsa iç dünyasında, gerçek dünyada karşısına çıkanı öyle yorumluyor.. hazan düşmüş yüreğe, güz vurmuş gördüğü caddelere, hüzün kokuyor kelimeler.. kelimeler mi? bütünüyle harika sıralanmış ve günün şiiri olmayı fazlasıyla haketmiş.. tebriklerimle..
çarpar ise de kalbi Şairenin yoklukta , sık sık teklemekte.... çelişkiler iyidir , güzeldir Şair'em..insanı şair yapar..
çooookkk beğendim..👍👍
kutlarım bu güzel şiiri yazan elleri ve güne seçilen değeri.👑👑👑
sevgimle
"hiçbir" bitişik, "şey" daima ayrı yazılır.
Kutluyorum.