Talihsiz Saatler

Bir anlıktı herşey
Ekmek parası içindi akan ter
Sabahın sekizinde çıktım
Elbisemi giydim
Keseri önlüğü belime taktım
Mesmelemi çektim
İskeleye çıktım ve işe başladım
Tuhaf birşey vardı içimde
Saatler geçmek bilmiyordu
Öğle oldu sonunda
İstirahat vaktiydi dinlendik
Sonra çıktık yine iskeleye
Yetişmesi gerekiyordu işin
Nefes almakla yoktu işim
Tam o sırada talihsiz saatim
Ayağım kaydı düşüyordum
Tutunmak istedim can havliyle
Tutnamadım?
Boşluğa doğru gidiyordum
Ne olduysa üç beş saniyede
Bir insanın bir yılda yaşayamayacağını yaşadım
Aşağı düştüğümde ölecektim belki
Allhaha kalmıştı işim
Yere çakıldıgımda suratım dağılmış
Kanlar içindeydi her yerim
Dostlar koşu verdiler
Hastaneye yetiştirdiler
Doktorlar seferber oldular
Allah korumuş mucize dediler
Suratımı işleme gibi diktiler
Ben inanamıyordum yaşıyordum
Allhahım bağışlamıştı beni
Tüm sevenlerime bunada şükür dedim
Sevenlerim başıma toplandı
Yıkılan umutlarım bozulan moralim düzeldi
Daha birkaç gün önce yazmıştım şiirimde
Saygılar selamlar diye
Sanki içeme doğmuştu
Ölümle yaşam arasında kalacağım
Sağken yazayım demiştim
Ve haklıda çıktı hislerim
Ölüme gittim ve geri geldim
Daha görecek günlerim varmış
Buna şükür ederim
Hayatı çok seviyormuşum
Ben hala burdayım
Kısa bir süre istirahteyim