Unutulan Ama Hep Hatırlanan

Ne ressamlar sizi daha iyi çizebilir
Ne de şairler dokunabilir ruhunuza
Ne rüyalar alır götürür diyarlara
Ne de aşk şarkıları hüzünlendirir
Benim sizi anlatabildiğim kadar

Bana göre siz;
Ressamın fırçasında ki rengin tuala çarpması
Şairin kokusunu bulmaya çalıştığı çiçeğin adı
Rüyaların en tatlı tadı veren meyve gibisi
Şarkılarda hep aranan, özlenen hayali sevgili

Oysa,
Ben siz için;
Ressamın tablosunda unuttuğu bir ton
Şairin en güzelini ararken en değerli olanı unuttuğu
Rüyaların kaybolmuş bahçelerinde ki yabancı
Şarkıların ise aradığı ve özleyen sevgiliyim

Belki unutulurum, belki kaybolurum
Belki de bir an bile aklınıza gelmem
Ama her zaman en değerli olanımız
Unutup da hatırladığımız...