Yaralar Beni

Ben giderim bıçak sırtı bir yolda,

Genzimi yakarken gül kokan teni.

Yazık olur, derken âlem bu yolda

Dostun beyaz gülü yaralar beni.

Yüreğinden beni etti ya sürgün,

Ruhunu satıp da gitti ya bir gün,

Şu çaresiz gönlüm yedi ya vurgun,

Dostun ihaneti yaralar beni.

Yalçın ruhumu eriten mevcedir.

Hâlâ gönlümü titreten zevcedir.

Düşlerime hükmediyor nicedir.

Dostun hatırası yaralar beni.

Aziz Dolu Atabey

Yüksekova/Esendere - 2000..