Yaşarken Öldüm

Sararmış yapraklar tek tek düşerken yerlere
Kapılmış savruluyorlardı umarsız,
Güneyden esen sam yelinin önünde,
Serin bir son bahar akşamı
Kır kahvesinde rastlaşmıştık hani..

Öyle bir bakışın vardı
Korkak,ürkek birazda utangaç
İşte bu halinle dolmuştun o gün
En mahrem hücrelerine yüreğimin

O da neyin nesi,
Davetsiz misafirin yüreğime gelişi
İğde kokularının arasında
Böylesine yabancı bir duygu
Hiç uğramamıştı Sol göğsüme.
Efil efil çırpındı bir avuç yüreğim
Çizik yemiş suretim.
İtiraf etmesi güç olsa da
İşte o an
Aşık olmuştum galiba ben..



İki demli çay
Bir ordan bir burdan derken
Dökülü vermişti,
Ayaz çatlağı dudaklarından hayat hikayen,
Bir elmanın yıllar sonra bir araya gelen
İki yarısıydık sanki senle ben.
Yıllar ne çok şey alıp götürmüştü bizden
İkimizde çok ağır geçmiştik,
Hayatın çark denilen dişlisinden.
Umut yolunda biz olmuştuk,
Bardakta kalan son çayımızı yudumlarken.



Söz vermiştin gelecektin,
Haftaya Cuma kır kahvesine.
Kim bilir belki senin elinde bir demet menekşe,
Benim elimde ise sana yazılmış bir şiir,
Kısa (cık) yalnızca üç, beş hece.
Ben sözünde durdum
Tekrar geldim sağlık üzerine helalleşip
Ayrıldığımız yere.
Gün geceye kavuşmakta,
Sen hala yoksun küçük kır kahvesinde.
Menekşelerini bilemem ama
Ben SOLDUM,
Beklemeye takat kalmadı bende.



Umut yollarım kapandı mı yine?
Yoksa gördüklerim bir düş müydü?
Sam yellerine mi karışıp gitti
Toz pembe hayallerim,
Hey hat! pembelerim uçtu gitti,
Tozu kaldı yine ellerimde,
Kader yine getirdi beni tuşa
Hani o gelmediğin gün var ya
İşte ben o gün
Yaşarken öldüm senin sayende.
----------------------------------------------