Yitik Zaman

Dışı virane
Yüksek duvarları olan o avlunun
Dar ve çürük kapısında kaldı geçmişliğim
İçinde sancılar barındıran
Yaşanılası iklimlerin ardında

Hüzünbaz olan ben değilim inan
Düzenbaz olan sokaklarda bütün suç
Düzeni bozulmuş
Suya öykünen zamanda birazda
Öylesine misalsiz ve hızlı akan zamanda

Karanlığı geceden emanet almayı
Ben istemedim
Ya da
Güneşe meydan okumayı
Bu telaşlı sessizlikte
Ne olacağı meçhul bir iklimin
Ve her çıkılan yokuş sonunda
Duyulan yorgunluk gibi kederin
Yok oluşların
Kayboluşların
Ya da
Mevsimini şaşırmış bir kayısı ağacının
Çiçek açması gibi tutarsızlığın
Adı hasret olan bu sevdanın hesabını
Ne yalancı yıldızlardan sormak kolay
Ne de düşsel avuntulardan!