Yüreğimin Sokak Çocuğu /Aşk/

Çabalar...
kırık cam şişeleri gibi şimdi kalbim
Sen varken ne değerliydi oysa
Ne pahalıya satın almıştım hayattan
Bir ömre bedeldi
Bende ömür çok değildi, ama yine de vermiştim gözümü kırpamadan....
Yok oluşlarım sahnesinde;
Düşlerim var, kırık cam şişelerindeki raksımda
Hayallerim var, gökyüzüne uçurtup pişman olduğum
Sevinçlerim var, başka mutluluklardan ödünç/aldığım
işte gidişlerime bir ağıt daha yakıyorum
Gidiyorum....


Haykırışlar...
İlk cemre düşmüştü yüreğime,aşk diye
Şimdi boş kalbimin yolları,sokakları,caddeleri
Boş şimdi içimdeki soğukluk
Kızgın sarı rengindeki güneş bile batışlarda
Sevmeler,gitmelere boyun eğmiş bir kere
İşte ; kalırken gidiyorum yine
Bakışlarımı da alıp gidiyorum...


Yalvarışlar...
Ömre bedel bir hazin öyküsü
Sayfalarına ismini, harf harf kazıdığım
Evet... Sevdiğim...
Sevdiğim, Ölmeye yakın şimdi bedenim
Zor ''elveda'' demek, lügatımda bile yaşaması zor...
Ah... Gitmenin de adı sen, gitmemeninde
İşte; dizelerim ölüme meydan okuyor
Yenilgi kokuyor üstüm başım
Düş/tüm yaralıyım
Ama gidiyorum...
Pişmanlıklarımı da alıp gidiyorum...


İhanet...
Cümlelerim lal, satırlarım sağır, kalemim ise kör ne zamandır
Hatta ne zaman ismini hissetse kağıdım
Titrer, düş olur yine titrer, hiç olur yine titrer
Seni titrer kağıdım
Bir deprem felaketi gibi...
Enkazın altından ise,
ben değil, sen değil, bir tek ihanet sağ çıkar
Yakar... Acısı yakar...
Mezar taşıma yazılır sonra ismin
Selaların adı da sen, ağıtların adı da
İşte.... Bir dua da ben okuyorum,
Bir metrelik çarşaf şerefine
Gidiyorum... Evet gidiyorum...
Azraili de yanıma alıp gidiyorum...


Senin ismini zikreden bedenimi de , avuçlarımda biriktirdiğim göz yaşlarımı da, gözü yaşlı, sümüklü,pasaklı,yüreğimin sokak çocuğunu;aşkı da alıp gidiyorum... Gözün aydın... Gitmelere,gidiyorum....