Bir Kara Çiçek Var İçimde

yatıyor içimde

zıkkımın kökü

ben kupkuru dallarıyım

dokunmayın diyorum insanlara

kirletmeyin diyorum

çekin ellerinizi karanlığımdan

benim umutsuzluğum daha temiz

umutlarınızdan

yalancı bir beyaza bürünmeye katlanamam

gökyüzü sizin şaraphaneniz olsun

benim gökyüzüm şaraphanem

bir kara çiçek var içimde

ayaklarınızın altına gömüyorum

kimse görsün istemiyorum

yapışıp kalsın diye içimde ziftin özü

ikinci paketi açıyorum

bir kara çiçek var içimde

solmaya yüz tutan

iyimserliğimden korkmaya başladım

yavaş yavaş

mutsuzluğuma merak sarmaya başladı etrafımdakiler

merakınız batsın

yatıyor işte içimde

uyandırmayın

ne geçecek elinize sizi ağlatınca

bir kara çiçek var içimde

gözyaşlarınız olmadan sulanan

büyüyor geceden geceye

utanmadan karanlığından

usandım aydınlığınızdan

siz kağıtttan güneşler asın balkonlarınıza

ben zıkkımın köküne sarılayım öğlen vakti

bir kara çiçek var içimde

sevinçlerinize buket yapmaya hazırlandığım

hüznümü kaçırdınız

bir kara çiçek var içimde

solmaya yüz tutan

kurursa aşk yüzünden kuruyacak

mutluyum

mutlumusunuz?