Lâcivert

Kıvılcıma dönüşen laciverti anlatıyor gökyüzü
Karanlık cümlelerin izindeyim
Mevsimleri noktalıyorum durmadan
Bir menekşenin hüznünde ağlıyor sokaklar .... Ve
Geceden dökülen her şarkıda sanki biraz sen var .

Soluk bir melodinin es'lerine saklanmışlığım
Avucumda sen'li rüyalarım
Ve içimde tutuksuz yargılamalarımla
Direnişi hiç bitmeyen çılgın savaşlar
Oysa karşı köşede suskun bekleyen ben , eriyor azar azar .

Biraz daha harlıyorum ateşini duyguların
Geceye biraz daha karanlık atıyorum
Rüzgar geri getiriyor az önceki nefesimi
Bir bulutu çiviliyorum kara mavinin ortasına
Sessizliğin üstüne kapanmış tüm kapılar
Sen yazıyor üzerinde gölgelerin ama ben gibi yağıyor yıldızlar .

Kırık bir dalgaya sarılıyor körfezin elleri
Rıhtım gözlerini kapamış ölesiye yorgun
Yakamozlardan lirik bir beste dökülüyor kumlara
Deniz yıldızını sen sanıyor gözlerim
Sonra ... sonra bakışın çıkıyor uykulu istridyeden
Sahilde hayal meyal bir ben var .....
Ve elimde küskünlüğü çalan eski bir gitar !