Seda/sızım

Yağmurlar da susarmış güneşi özlermiş yaz
Fırtınanın yolunu gamla gözlermiş ayaz
Yürekteki yangını zevkle közlermiş alaz
Bu nasıl bir dünyadır çelişkiler yumağı
Aldanır insanoğlu fark etmeden tuzağı



Sığ denizde yüzerken boğulmak gibi hayat
Tapındığın canandan kovulmak gibi hayat
Arınmak için külle ovulmak gibi hayat
Koştukça yorulursun tükenir hür nefesin
Coştukça durulursun ve kısılır gür sesin



Yüreği nasırlaşmış o taş kalpli sert kadar
Ardında bıraktığın yuvalanmış dert kadar
Hayallerini ç/alan kirlenmiş namert kadar
Irak olsun dilersin gözlerinden yağmurlar
Bakarsın mutlulukla aranda düşman surlar



Kaybetmese hiç kimse hiçbir varlık özünü
Savurmasa hep tutsa insanoğlu sözünü
Ayırmasa kardeşler iyilikten gözünü
Maviye boyanmaz mı tertemiz masum dünya
Gerçekleşir mi dersin barış kokulu rüya



Ey dost! Ben seda/sızım zaman geçiyor hoyrat
Sen sahte suretlerde arıyorsun sadakat
O 'insanım' diyerek nara atıyor fakat
Davranışa bakmalı sözden, kelamdan önce
Damlamalı gözyaşı kalemden ince ince